Nowy tydzień...

...nowe idzie?...Druga Żono...napisałaś do mnie, kiedy ja właśnie siadałam i chciałam napisać, że...po raz pierwszy po serii rozmów pod tytułem "ostre noże", udało nam się pogadać i spędzić miły wieczór. Wyciągnęłam rękę. Nie czekając na żaden gest i nie licząc, że coś od razu się zmieni w naszych relacjach. Korzecki był zaskoczony, bo łikend nie należał znowu do miłych. I po raz pierwszy od dawna, późnym wieczorem obydwoje przemówiliśmy ludzkim głosem. Mały kroczek do przodu. I ja się z tego cieszę, bo w końcu poszłam spać z uśmiechem na twarzy. Jaśkowi chyba też na tym zależało, żeby rodzice mieli chwile dla siebie, bo poszedł dość wcześnie spać i bez wielkich histerii:).
Jest mi lepiej, lżej, mam nad czym myśleć, mam nadzieje...bo tak samo jak się ostatnio okrutnie żremy, tak samo się kochamy...i bardzo mocno kochamy tego małego Grzmota, który właśnie siedzi w leżaczku koło mnie i wali grzechotką i do niej pohukuje jak sówka:).
A ja postaram się mieć więcej zaufania i może zacznę zostawiać Jasia z ojciem na dłużej niż na wyjście do osiedlowgo sklepu. Tym bardziej, że razem bawią się świetnie.
Strasznie długo czekaliśmy na szkraba, droga była wyboista, bolesna i przepełniona rozpaczą. Niespodziewanie się udało. A my odlecieliśmy totalnie w szczęściu i radości, taki haj...a tak wiecznie być nie może i w rzeczywistości trzeba się troche bardziej postarać. Zatem...do roboty. I przyznaje też racje mojej matce, która mi powiedziała, jak jeszcze bylam w ciąży, że "macierzyństwo jest piękne ale trudne i jest sprawdzianem związku". Ofukałam ją za slogany i czarnowidztwo. Przyznaje teraz racje wielu osobom. Przyznaje też, że za bardzo odjechałam w swoich wyobrażeniach jak to będzie cudnie...nie wziełam pod uwagę ciężkich chwil po porodzie, strachu, lęku i całej tej zmiany w życiu (brałam pod uwagę tylko samą słodycz)...a potem kiedy to do mnie doszło, myślałam i myślę, że to dotyczyło i dotyczy tylko mnie. Otóż przecież nie. I dzisiaj na pewno zapytam się swojego Korzeckiego "jak się czujesz i jak minął dzień?". Od czegoś przecież trzeba zacząć.